پد در صنعت چاپ صنعتی
پدها از زمان اختراع این فرآیند در بیش از ۱۰۰ سال پیش به طور قابل توجهی تغییر کرده اند.
در ابتدا از اندام های حیوانی باد شده به عنوان پد استفاده می شد. ژلاتین های بعدی در تلاش برای دوام بیشتر پد ها استفاده شد.
پدهای امروزی چه زمانی اختراع شد؟
تا اواخر دهه ۱۹۶۰ بود که پد سیلیکونی تامپو مدرن در آلمان اختراع شد.
پدها فرمولاسیونی از مواد پایه مایع، روغن سیلیکون و یک کاتالیزور هستند.
مواد پایه جرم پد را تشکیل می دهد.
مقدار روغن اضافه شده به پایه، سختی (یا طول سنج) را تعیین می کند و کاتالیزور به پد اجازه می دهد تا در قالب خود قرار گیرد.
رنگ پد می تواند از مواد پایه یا کاتالیزور باشد.
بیشتر پد ها به رنگ قرمز مایل به قهوه ای هستند اما پدهای آبی، سفید، زرد، سبز، خاکستری، قرمز و شفاف نیز وجود دارند.
کیفیت پد ها بسته به جنس پایه متفاوت است.
هزینه معمولا با کیفیت مواد و حجم قالب نسبت مستقیم دارد.
پایه ها را می توان از چوب، آلومینیوم، فولاد یا پلاستیک ساخت.
تولید کنندگان پد می توانند از چند ده تا صد یا بیشتر داشته باشند. قالب اندازه، شکل، بافت و قالب های پد «استاندارد» را تعیین می کند.
فرمولاسیون کیفیت، رنگ و سختی پد تمام شده را تعیین می کند.
بیشتر شکل‌های استاندارد از چهار شکل اصلی تشکیل شده‌اند:
۱- مخروطی شکل
۲- سقفی شکل
۳- مستطیلی
۴- مربعی.
تامین کننده شما باید یک پد استاندارد داشته باشد تا با اکثر برنامه هایی که با آن مواجه می شوید، متناسب باشد.
اکثر چاپگرها مجموعه ای از نیم دوجین یا بیشتر پد در طول سنج‌های مختلف دارند که برای ۸۰ درصد چاپ خود استفاده می‌کنند.
در صورتی که یک پد استاندارد نتواند این کار را انجام دهد، می توان یک پد سفارشی ساخت.
بسته به اینکه تامین کننده شما چه کسی باشد، ساخت یک قالب سفارشی می تواند باعث شود که برخی از تامین کنندگان به سادگی نخواهند فرآیندی پرهزینه و وقت گیر داشته باشند.
در هر صورت، بیشتر مردم از پدهای سفارشی دوری می‌کنند، مگر به عنوان آخرین راه حل.
اندازه، شکل و سختی مهم ترین ملاحظات در انتخاب پد برای هر کاربرد معین است.